“Είτε με μνημόνια, είτε χωρίς μνημόνια, τα σχολεία αντιμετωπίζουν κάθε χρόνο την ίδια ιστορία. Ξεκινούν χωρίς καθηγητές, χωρίς μεταφορές και σε μόνιμη βάση, ποτέ δεν είχαν δωρεάν Βιβλία Μουσικής – Καλλιτεχνικής Παιδείας, αναλυτικά προγράμματα για τη μουσική παιδεία, πιστοποίηση, και αναγραφή των μουσικών επιδόσεων στο απολυτήριο του Λυκείου. Αιτήματα επαναλαμβανόμενα και χιλιοειπωμένα”.
Συμπέρασμα μετά από τόσα χρόνια δράσης: Οι προσωρινές λύσεις απλής διαχείρισης δημιουργούν αδιέξοδα που καλούμαστε κάθε φορά να διαχειριστούμε. Μία και αδιαπραγμάτευτη είναι η πρότασή μας για το επόμενο διάστημα · πρόταση που θα δίνει οριστική και πάγια λύση.
Να δημιουργηθεί ενιαίος Δημόσιος φορέας, για τη δωρεάν σχολική μετακίνηση με προϋπολογισμό και παρακολούθηση από το Κράτος. Με οδηγό και συνοδό για την προστασία και την ασφάλεια των παιδιών μας. Ένας Δημόσιος φορέας εξοπλισμένος με δημόσια λεωφορεία και στελεχωμένος με μόνιμο προσωπικό που θα έχει πλήρη μισθολογική και ασφαλιστική κάλυψη.
Τα Σχολεία μετά την εφαρμογή του «Καλλικράτη» ανήκουν πλέον στην αρμοδιότητα των Δήμων. Τα λειτουργικά τους έξοδα, αλλά και εκπαιδευτικά ζητήματα περνούν σταδιακά στην αρμοδιότητα των Δήμων. Φυσικά, όπως είχαμε προβλέψει δεν δόθηκαν στους Δήμους οι απαραίτητοι οικονομικοί πόροι, με αποτέλεσμα μεταφορές και σίτιση να αντιμετωπίζουν προβλήματα με προοπτική κατάργησης. Οδηγούμαστε βαθμιαία στην ιδιωτικοποίηση της παιδείας, στην είσοδο των επιχειρηματιών στα Σχολεία με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Δημιουργούνται Σχολεία πολλών ταχυτήτων. Δεν υπήρξε ενιαία αντιμετώπιση στις μεταφορές, στη σίτιση, ακόμα και στις τοποθετήσεις καθηγητών μουσικής. Ακόμα και σήμερα υπάρχουν ελλείψεις. Εγκαταλείπεται σταδιακά το ενιαίο της δημόσιας παιδείας, αφού οι Δήμοι δεν μπορούν να ανταποκριθούν οικονομικά και κοινωνικά στις αυξημένες απαιτήσεις των σχολικών μονάδων. Τα Μουσικά και τα Καλλιτεχνικά Σχολεία έχουν ανάγκη αυξημένης χρηματοδότησης, αυξημένο αριθμό προσλήψεων εκπαιδευτικών για να καλυφθούν οι ανάγκες για την διδασκαλία τόσο των Μουσικών όσο και των Καλλιτεχνικών μαθημάτων, υλικοτεχνική υποδομή, κατασκευή και συντήρηση κατάλληλων σχολικών κτηρίων, σίτιση των μαθητών και μεταφορά αυτών. Το ότι οι μαθητές είναι κάτοικοι διαφορετικών Δήμων περιπλέκει ακόμη περισσότερο την κατάσταση και επιφέρει αναστατώσεις στους εμπλεκόμενους δήμους.
Το τελευταίο πρόσφατο διάστημα μετά τις εκλογές, έχουν αυξηθεί οι προσδοκίες.
ΚΥΡΙΕ ΥΠΟYΡΓΕ
Καταφέραμε μέσα από τόσα χρόνια αγώνων να γνωστοποιήσουμε στους πάντες, ότι δεν είμαστε μια ξεχωριστή κοινωνία ΕΛΙΤ. Είμαστε κομμάτι του εργαζόμενου Λαού, που αγωνιζόμαστε για δωρεάν δημόσια παιδεία με μουσική και αισθητική καλλιέργεια των παιδιών μας. Αυτό δεν έγινε βέβαια τυχαία. Είναι αποτέλεσμα των συντονισμένων κινητοποιήσεων, που κατά καιρούς έχουμε κάνει και των προτάσεων που από κοινού με τους Συλλόγους έχουμε καταθέσει, στην κοινωνία και στην ηγεσία του Υπουργείου. Τα συμπεράσματα των Συνεδρίων πού πραγματοποίησε η ΕΝΩΣΗ ΜΑΣ, (της Ξάνθης και της Μυτιλήνης, της Θεσσαλονίκης και της Ημερίδας της Λαμίας), μάς βοήθησαν να εξειδικεύσουμε περισσότερο τις προτάσεις μας και να τις τεκμηριώσουμε επιστημονικά. Μας δόθηκε πλέον η δυνατότητα, αφού ακούσαμε όλοι τις εισηγήσεις των Συνεδρίων να ανοίξουμε μεταξύ μας οι γονείς έναν εποικοδομητικό διάλογο και να καταλήξουμε όσο γίνεται πιο συγκεκριμένα για το τι Μουσικά Σχολεία θέλουμε.
Στόχοι
α. Κάθε χρόνο στο ξεκίνημα της χρονιάς στα Μουσικά και τα Καλλιτεχνικά, όπως και στα άλλα Σχολεία της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης υπάρχουν πολύ μεγάλες ελλείψεις σε καθηγητές γενικής και κυρίως μουσικής παιδείας, οι οποίες τις περισσότερες φορές καλύπτονται με πολύ μεγάλη καθυστέρηση. Η έλλειψη κονδυλίων κάθε χρόνο δημιουργεί τεράστια προβλήματα, αφού πέραν των καθυστερημένων προσλήψεων, έχουμε τις πολλές κατηγορίες εκπαιδευτικών που δημιουργούνται (μόνιμοι, αναπληρωτές και ωρομίσθιοι), των οποίων η πληρωμή πολλές φορές γίνεται με πολύ μεγάλη καθυστέρηση, με αποτέλεσμα το μόνιμο αναβρασμό στα Σχολεία.
β. Εμείς ζητάμε να καλυφθούν όλα τα κενά, με μόνιμους καθηγητές για τα μαθήματα γενικής παιδείας και για τα μουσικά μαθήματα.
Η αλλαγή κάθε χρόνο καθηγητή μουσικής – καλλιτεχνικής είναι ό,τι χειρότερο για το μαθητή αλλά και για τους καθηγητές, αφού δεν μπορούν να κάνουν σοβαρή και συστηματική δουλειά. Η ισχύουσα τακτική, του διαφορετικού κατ’ έτος καθηγητού στο όργανο επιλογής των μαθητών οδηγεί στην απομάκρυνση των μαθητών από τα Μουσικά Σχολεία και στην προώθησή τους στα κατά τόπους Ωδεία. Το ίδιο ανάλογα συμβαίνει και για τους καθηγητές κινηματογράφου εικαστικών και θεατρολογίας για τα Καλλιτεχνικά Σχολεία. Επίσης, η επιλογή των καθηγητών αυτών να γίνεται μέσα από ένα σύστημα που θα έχει ως κριτήρια τόσο τα τυπικά προσόντα (πτυχία, διπλώματα, διδακτορικά κ.λ.π), όσο και τα ουσιαστικά, όπως η δεξιοτεχνία στο παίξιμο του οργάνου αλλά και η παιδαγωγική τους πείρα και γνώση. Οι εργασιακές σχέσεις ωρομίσθιοι – αναπληρωτές δεν μας εκφράζουν. Δεν διαπαιδαγωγούν. Αντίθετα προετοιμάζουν τους νέους μας – αυριανούς πολίτες που θα μπουν στη μάχη της αγοράς εργασίας σε αποδοχή εξαθλιωμένων εργασιακών σχέσεων πείνας και πολιτών που θα ζουν μονίμως κάτω από τα όρια της φτώχιας με όλα τα συνεπακόλουθα.
γ. Η πρόσληψη μονίμων καθηγητών μέσω διαγωνισμού και η κάλυψη όλων των κενών οργανικών θέσεων είναι στόχος και πρώτη προτεραιότητα για την Ένωση.
δ. Η Πολιτείαοφείλει να αξιοποιήσει το εκπαιδευτικό δυναμικό, ιδίως της παραδοσιακής μουσικής, το οποίο έχει προσφέρει σημαντικά στα Μουσικά Σχολεία, αλλά τώρα εκδιώκεται από αυτά καθώς -χωρίς δική του ευθύνη- στερείται κατάλληλων τίτλων σπουδών. Το Υπουργείο Παιδείας οφείλει να παράσχει παιδαγωγική και άλλη επιμόρφωση, που θα οδηγήσει στη χορήγηση κατάλληλων τίτλων σπουδών στους εκπαιδευτικούς αυτούς, «εμπειροτέχνες» και «ωδειακούς».
ε. Η δωδεκάχρονη υποχρεωτική εκπαίδευση χωρίς εξειδίκευση και κατευθύνσεις αποτελεί γενικότερο στόχο της Ένωσης.
Ενιαία αναλυτικά προγράμματα σπουδών στα μουσικά μαθήματα – Βιβλία Μουσικής – Καλλιτεχνικής Ωρολόγιο Πρόγραμμα.
Δεν έχουν γίνει μέχρι σήμερα αναλυτικά προγράμματα για όλα τα μουσικά μαθήματα, θεατρολογία, κινηματογράφο και εικαστικά, παρ’ όλες τις υποσχέσεις, και δεν υπάρχουν τα απαραίτητα βιβλία, με αποτέλεσμα ο κάθε καθηγητής να δίνει δικό του βιβλίο ή σημειώσεις και ο επόμενος να τα καταργεί.
Άμεσα πρέπει να ολοκληρωθούν τα αναλυτικά προγράμματα και να ισχύσουν από τη νέα σχολική χρονιά σε όλα τα Μουσικά Σχολεία και Καλλιτεχνικά σχολεία. Θα πρέπει επίσης να υπάρξουν και τα σχετικά βιβλία που θα διανέμονται δωρεάν από το ΥΠΕΠΘ. Θα πρέπει να τηρείται βιβλίο ύλης ανά μαθητή για τα Μουσικά και Καλλιτεχνικά μαθήματα.
Εμείς, ως γονείς που εμπιστευτήκαμε τα Μουσικά Σχολεία για την εκπαίδευση των παιδιών μας, είμαστε πεπεισμένοι ότι το ωρολόγιο πρόγραμμα των 45 ωρών είναι απαραίτητο για την πληρότητα των γνώσεων που απαιτούνται για την εκπαίδευσή τους. Δεν είμαστε διατεθειμένοι να δεχτούμε εκπτώσεις.
Κακώς συμβιβαστήκαμε με τη μείωση των 42 ωρών. Πρέπει να επαναφέρουμε το 45ωρο. Επιλέξαμε τα Μουσικά Σχολεία γνωρίζοντας το επιβαρημένο, σε σχέση με τα άλλα Σχολεία, ωρολόγιο πρόγραμμα, τα παιδιά μας ωστόσο γυρίζουν χαρούμενα από αυτά, διότι η Μουσική καλλιεργεί τις ψυχές τους.
Καλούμε τους Συλλόγους να πρωταγωνιστήσουν στις συζητήσεις για αναβάθμιση των σπουδών και όχι για μείωση των ωρών. Είναι παγίδα οποιαδήποτε συζήτηση με γνώμονα το δήθεν επιβαρημένο πρόγραμμα σε σχέση με τα άλλα σχολεία. Δεν πιστεύουμε ότι όσοι εισηγούνται μείωση ωρών κόπτονται για την κούραση των παιδιών μας. Μάλλον κάτι άλλο έχουν στο μυαλό τους. Ας μην τους επιτρέψουμε με την καλή μας πρόθεση να ανοίξουν τις ορέξεις τους για απαξίωση του θεσμού, που τόσο πολύ αγαπήσαμε εμείς και τα παιδιά μας.
Αγωνιζόμαστε για ένα Δημόσιο Σχολείο, όπου η γνώση θα ξεκινά και θα τελειώνει σε αυτό. Ένα σχολείο όπου δεν θα χρειάζεται επιπλέον φροντιστήριο για τα γενικά μαθήματα, ή επιπλέον ωδείο για την εκμάθηση μουσικού οργάνου και ούτε φροντιστήριο ξένων γλωσσών για να ολοκληρώσουν τις γνώσεις τους.
Δεν επιτρέπεται στη χώρα που γέννησε τη μουσική, με την τόσο μεγάλη και ζωντανή παράδοση, να μην διατηρείται και να μη διευρύνεται η Μουσική Παιδεία μέσα από τα Δημόσια Σχολεία.
Εμείς ως Ένωση θα μπούμε επικεφαλής στη διεκδίκηση σωστής παιδείας στα Μουσικά Σχολεία, χωρίς περικοπές ωρών και μαθημάτων. Οποιαδήποτε άλλη απόφαση θα οδηγήσει σε μεγάλες αναταραχές τα σχολεία, με απρόβλεπτες για όλους μας συνέπειες.
Η κατάργηση του μαθήματος της ιστορίας της Τέχνης, που ξεκίνησε ως περικοπή, τείνει να μπει στον κανόνα «Ουδέν μονιμότερον του προσωρινού». Θεωρούμε ως απαράδεκτη αυτήν την ενέργεια, γιατί πιστεύουμε ότι είναι σημαντικό ένας μαθητής του μουσικού σχολείου να γνωρίζει και τις άλλες μορφές της τέχνης μέσα από αυτό το μάθημα. Υπάρχουν άλλα μαθήματα όπου μπορεί να γίνει κάποια περικοπή και όχι το συγκεκριμένο μάθημα.
ΠΡΟΚΑΤΑΡΤΙΚΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΣΤΑ ΔΗΜΟΤΙΚΑ-ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΣΗ
Τα προκαταρκτικά μαθήματα μουσικής που γίνονταν στα Δημοτικά Σχολεία πρέπει να συνεχιστούν και να συνδεθούν με τα μαθήματα των Μουσικών Σχολείων, έτσι ώστε ένας μαθητής που ολοκληρώνει τις σπουδές του στο Λύκειο να έχει τη δυνατότητα και το επίπεδο απόκτησης πτυχίου, μέσα από αξιόπιστες σχολικές εξετάσεις, με αδιάβλητες διαδικασίες.
Να ανοίξει αντίστοιχη συζήτηση και για τα Καλλιτεχνικά
Ο θεσμός που προβλέπεται από τον ιδρυτικό νόμο πραγματοποιήθηκε μόνο δύο φορές από την ίδρυση των Μουσικών Σχολείων και σταμάτησε. Επιβάλλεται να γίνει φέτος και να πραγματοποιείται τακτικά κάθε χρόνο. Η διαδικασία πρέπει να είναι έγκαιρα ανακοινώσιμη σε όλους τους ενδιαφερόμενους, διαφανής και αξιόπιστη. Αυτό είναι σίγουρο ότι θα αποτελέσει ένα επιπλέον κίνητρο για τα παιδιά που φοιτούν στα Μουσικά Σχολεία.
Στα πλαίσια της πιστοποίησης απαιτούμε να αναγράφονται στο Απολυτήριο του Λυκείου τα μουσικά μαθήματα και τα όργανα που έχει διδαχτεί ο μαθητής.
Στα πλαίσια των παραπάνω και για να αποκατασταθεί η σύνδεση των Δημοτικών Σχολείων με τα Μουσικά, απαιτούνται αναλυτικά προγράμματα μουσικής εκπαίδευσης και συγγράμματα μουσικής και για τα Δημοτικά.
Μουσικά Σχολεία και Τριτοβάθμια Εκπαίδευση
Είναι απαραίτητο να γίνει ο εκσυγχρονισμός και εναρμονισμός όλων των προγραμμάτων των μουσικών σπουδών, για τα Μουσικά Σχολεία, τα Ωδεία, τις Μουσικές και τις Πανεπιστημιακές Σχολές.
Να υπάρξει επιτέλους η διαβάθμιση των μουσικών σπουδών στην Ελλάδα από την Πρωτοβάθμια έως και την Τριτοβάθμια εκπαίδευση.
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΝΕΤΑΙ Η ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΑΠΟΚΤΗΣΗΣ ΠΤΥΧΙΟΥ ΣΤΟ ΟΡΓΑΝΟ ΠΟΥ ΕΠΕΛΕΞΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΤΟ ΜΟΥΣΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ, ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΡΙΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ, ΚΑΙ ΟΧΙ ΝΑ ΑΝΑΓΚΑΖΟΝΤΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΝΑ ΓΡΑΦΤΟΥΝ ΣΕ ΩΔΕΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΚΤΗΣΗ ΔΙΠΛΩΜΑΤΟΣ ΣΤΟ ΟΡΓΑΝΟ. ΕΤΣΙ ΕΞΑΣΦΑΛΙΖΕΤΑΙ Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΜΟΥΣΙΚΟ ΛΥΚΕΙΟ ΣΤΗΝ ΤΡΙΤΟΒΑΘΜΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ.
Σύνδεση των Μουσικών Σχολείων με την κοινωνία
Ο Ελληνισμός στη νέα παγκοσμιοποιημένη κοινωνία, γνώρισε μία νέα Εθνική συρρίκνωση, συνοδευμένη από τη μεγάλη πολιτισμική συρρίκνωση και τον πολιτισμικό ακρωτηριασμό. Έχουμε χρέος απέναντι στη νέα γενιά να ενισχύσουμε την αυτοπεποίθησή της.
Η δημόσια δωρεάν παιδεία μέσα και από το θεσμό των Μουσικών Σχολείων δημιουργεί εστίες αντίστασης απέναντι στην παγκοσμιοποιημένη υποκουλτούρα. Η εθνική αυτογνωσία και αυτοσυνείδηση καταχτιέται με θεσμούς που η κοινωνία μέσω της Πολιτείας δημιουργεί και στηρίζει. Θεσμούς που συμβάλλουν στην ανάκτηση της πολιτιστικής μας ταυτότητας.
Εμείς, ως γονείς που επιλέξαμε να αποκτήσουν τα παιδιά μας γενικές γνώσεις μέσα από τα Μουσικά Σχολεία, είμαστε ιδιαίτερα ευτυχείς. Είμαστε υπερήφανοι που τα παιδιά μας δεν σκέφτονται λανθασμένα. Είμαστε υπερήφανοι που δεν σκέφτονται με ξένο μυαλό. Είμαστε ιδιαίτερα ευτυχείς που πλημμύρισε ο τόπος από παιδιά που διασκεδάζουν με τις παραδόσεις μας, που ζουν και αναπνέουν με αυτές, που μελετούν την αρχαία ελληνική, τη Βυζαντινή και την παραδοσιακή μουσική του τόπου μας.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ
Ο περιορισμός δημιουργίας Μουσικών Συνόλων δεν διευκολύνει το έργο των Μουσικών Σχολείων, ιδιαίτερα για τα Μουσικά των μεγάλων πόλεων.
Καλλιτεχνική Επιτροπή – Παρακολούθηση πορείας Μουσικών Σχολείων
Όσον αφορά τη συγκρότηση της Καλλιτεχνικής Επιτροπής, δημιουργούνται αρκετά ερωτηματικά σχετικά με το κατά πόσο μπορεί να αντεπεξέλθει στα καθήκοντά της. Μια ολιγομελής επιτροπή που εδρεύει στην Αθήνα είναι αδύνατον να έχει άμεση εποπτεία και γνώση των προβλημάτων των Μουσικών Σχολείων που υπάρχουν σε διαφορετικές περιοχές σε όλη τη χώρα, ηπειρωτική και νησιωτική, με τις ιδιαιτερότητες μάλιστα που εμφανίζονται στο κάθε Σχολείο. Είναι απαραίτητο η Καλλιτεχνική Επιτροπή να αποκτήσει περισσότερες αρμοδιότητες και να γίνει πιο λειτουργική. Η αποκέντρωση της λειτουργίας της, η αξιοποίηση και των αναπληρωματικών μελών της, αλλά και η σύνδεσή της με τους Σχολικούς Συμβούλους ανά Περιφέρεια, μπορεί να οδηγήσει στην καλύτερη λειτουργία των Σχολείων και του όλου θεσμού. Ίσως θα πρέπει η επόπτευση και η λειτουργία των Μουσικών Σχολείων να αλλάξει, προς την κατεύθυνση να υπάρχει σε κάθε Μουσικό Σχολείο μία ομάδα που θα είναι υπεύθυνη για τη λειτουργία του Σχολείου και οι υπεύθυνοι από όλα τα Σχολεία να συνεργάζονται μέσω του Περιφερειακού Συμβούλου, (του οποίου ο ρόλος πρέπει να αναβαθμισθεί με ουσιαστικότερες αρμοδιότητες), με την Καλλιτεχνική Επιτροπή.
Στέγαση: Υπάρχει οξύ πρόβλημα ως προς τη στέγαση των σχολείων, αφού στα περισσότερα σχολεία δεν υπάρχουν:
- κατάλληλες αίθουσες διδασκαλίας ατομικών μαθημάτων αλλά ούτε και εκδηλώσεων
- κατάλληλες αίθουσες αποθήκευσης οργάνων
- κατάλληλοι χώροι για βιβλιοθήκες, μουσικές βιβλιοθήκες, studios κ.λ.π.
- ΟΡΙΣΜΕΝΑ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΜΟΝΙΜΗ ΔΙΚΗ ΤΟΥΣ ΕΔΡΑ (ΑΛΛΟΥ ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΑΛΛΟΥ ΛΥΚΕΙΟ)
Ο θεσμός των Μουσικών και Καλλιτεχνικών Σχολείων δεν μπορεί να προχωρήσει, αν δεν λυθεί αυτό το τόσο σοβαρό πρόβλημα. Αν δεν υπάρχουν κατάλληλες αίθουσες για κάθε μάθημα ατομικό ή ομαδικό, αίθουσα εκδηλώσεων, αίθουσα για τη διατροφή, για βιβλιοθήκη, studios κ.λ.π δεν μπορούν να λειτουργήσουν τα σχολεία και να επιτελέσουν το στόχο τους. Με ημίμετρα δεν λύνεται το πρόβλημα, χρειάζονται γενναία μέτρα. Να είμαστε σίγουροι όμως ότι αν όλα τα σχολεία δεν αποκτήσουν την απαραίτητη υλικοτεχνική υποδομή, η παιδεία που θα προσφέρεται από τα Μουσικά και Καλλιτεχνικά Σχολεία θα είναι υποβαθμισμένη.
Φυσικά, είμαστε αντίθετοι με την μέθοδο των Συμβάσεων Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ). Φοβούμαστε ότι θα οδηγήσουν στην είσοδο του ιδιωτικού κεφαλαίου στην εκπαίδευση από την πίσω πόρτα. Η παιδεία δεν μπορεί να είναι άλλη παρά δημόσια. Η παιδεία είναι αγαθό που πρέπει να παρέχεται δωρεάν στους πολίτες. Δεν είναι εμπόρευμα. Δεν πουλιέται. Είναι απαραίτητο να διεκδικηθεί από το ΥΠΕΠΘ ένα πρόγραμμα υλοποίησης σχολικής στέγης για όλα τα Μουσικά και Καλλιτεχνικά Σχολεία.
Δεν επιθυμούμε να ιδρυθούν νέα σχολεία αν δεν έχουν εξασφαλιστούν οι προϋποθέσεις στέγασης. Επιτέλους, πρέπει να σταματήσει το φαινόμενο ίδρυσης Μουσικού Σχολείου που θα στεγάζεται σε παλιό ορφανοτροφείο ή παλιό Νοσοκομείο!
Αγορά Μουσικών Οργάνων για τις ανάγκες των Μουσικών Σχολείων.
Σε πολλά σχολεία ολοκληρώθηκε η αποστολή των οργάνων και έτσι καλύφθηκε το αίτημα για αγορά οργάνων. Όμως μέχρι σήμερα δεν έχει εξασφαλιστεί κονδύλι για συντήρηση. Η έλλειψη κτηριακών υποδομών έχει οδηγήσει πολλά σχολεία να αποθηκεύουν τα όργανα το ένα επάνω στο άλλο και να μην μπορεί να αξιοποιηθεί μία τόσο σοβαρή επένδυση. Η Ένωση απαιτεί άμεσα από το ΥΠΕΠΘ να κάνει τις απαραίτητες ενέργειες ώστε να ελεγχθούν ποιοτικά όλα τα παραληφθέντα όργανα και να πιέσει τα σχολεία για την αξιοποίησή τους. Τέλος, στην κατεύθυνση εύρεσης κατάλληλου προσωπικού για τη συντήρηση των οργάνων είναι απαραίτητο να αξιοποιηθούν οι απόφοιτοι τμημάτων των ΤΕΙ.
Πρόσληψη απαραίτητου διοικητικού προσωπικού.
Τα Μουσικά Σχολεία με τις ιδιαιτερότητές τους (πολυάριθμο διδακτικό προσωπικό, μεγάλο φάσμα μουσικών μαθημάτων, ειδικές κτιριακές εγκαταστάσεις, πολιτιστικές εκδηλώσεις κ.λ.π.) μπορούν να ανταποκριθούν στο ρόλο τους μόνο με την αυξημένη μέριμνα της Πολιτείας. Θεωρείται απαραίτητη η στελέχωσή τους με κατάλληλο διοικητικό προσωπικό (γραμματεία, τμήμα δημοσίων σχέσεων, βιβλιοθηκονόμος, καλλιτεχνικός διευθυντής, επιστάτης κ.λ.π.) ώστε να υπάρχει σαφής διαχωρισμός του εκπαιδευτικού από το διοικητικό έργο.
Σίτιση: Σε πολλά σχολεία λείπουν οι ειδικοί χώροι που απαιτούνται για τη σίτιση, με αποτέλεσμα οι μαθητές να γευματίζουν στις αίθουσες διδασκαλίας. Οι μειοδοτικοί διαγωνισμοί που γίνονται οδηγούν σε χαμηλό κόστος με αποτέλεσμα τη χαμηλή ποιότητα των γευμάτων. Ο έλεγχος από τις αρμόδιες υπηρεσίες της Πολιτείας δεν είναι πάντα έγκαιρος με αποτέλεσμα πολλοί Σύλλογοι Γονέων να έρχονται σε κόντρα για να προασπίσουν την υγεία των παιδιών τους.
Είναι απαραίτητο να υπάρξει διατροφικό πρόγραμμα, από ειδική επιτροπή, στην οποία θα συμμετέχει και διατροφολόγος από το Υπουργείο Παιδείας. Είναι μία υπόσχεση που δεν έχει υλοποιηθεί. Απαιτείται νομοθετική ρύθμιση για ποιοτικό διαγωνισμό και όχι μειοδοτικό.
Στο σημείο αυτό θα πρέπει να δούμε τη δημιουργία υποδομών για μαγειρεία μέσα στα σχολεία. Έτσι θα μπορούμε να ελέγχουμε την ποιότητα και να εξασφαλίσουμε χαμηλότερο κόστος.
Μετακινήσεις: Παρά τις όποιες κινητοποιήσεις που έγιναν για τις μετακινήσεις σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη και άλλες πόλεις δεν είχαμε οριστική λύση. Εξακολουθούν να φεύγουν τεράστια κονδύλια προς τους λεωφορειούχους, πολλές φορές και με σκανδαλώδεις διαδικασίες, χωρίς να έχουμε ασφάλεια και σιγουριά για τα παιδιά. Η υπόσχεση για λύση του θέματος μέσω διυπουργικής επιτροπής πρέπει να υλοποιηθεί και να μη μείνει στα συρτάρια.
Προτείνουμε να δημιουργηθεί ενιαίος φορέας σχολικής μετακίνησης με προϋπολογισμό και παρακολούθηση από το Κράτος, ώστε να λυθεί οριστικά το θέμα.
Για τη σίτιση και τις μετακινήσεις είναι απαραίτητο να θεσμοθετηθεί η συμμετοχή των Συλλόγων Γονέων στις διαδικασίες των διαγωνισμών, ώστε να έχουν άμεση αντίληψη για τα γεγονότα.
Λειτουργία και Συντήρηση των Μουσικών Σχολείων
Αφού τα Μουσικά σχολεία καλύπτουν της ανάγκες ενός ολόκληρου νομού, είναι λάθος να καλύπτονται οι ανάγκες από τις σχολικές επιτροπές, με ευθύνη της Α΄βάθμιας τοπικής αυτοδιοίκησης. Δεν μπορούν οι Δήμοι να καλύψουν τις ανάγκες αυτών των σχολείων, των οποίων οι δαπάνες είναι μεγάλες σε σχέση με τα άλλα σχολεία και απευθύνονται σε ανάγκες της εκπαίδευσης ολόκληρου του Νομού. Προτείνουμε να περάσουν στην αρμοδιότητα απευθείας του Υπουργείου, με προϋπολογισμό και έλεγχο από αυτό.
Το σημερινό Δ.Σ. της Πανελλήνιας Ένωσης Γονέων Μουσικών και Καλλιτεχνικών Σχολείων εκπέμπει SOS για την επίλυση των πιο πάνω προβλημάτων, τα οποία χρονίζουν και αυξάνονται, για να μπορέσουν τα Σχολεία αυτά να ανταποκριθούν στο ρόλο τους. Με βάση τις διαπιστώσεις για τα προβλήματα που υπάρχουν σε αυτά διαφαίνεται ως πιθανή προοπτική η αποδυνάμωση, η φθίνουσα πορεία, το μαράζωμα και η διάλυσή τους. Χρειάζεται αποφασιστικότητα και τόλμη για να βαδίσουμε μπροστά, να σκύψουμε στα προβλήματα, να τα συζητήσουμε, να βρούμε τις πιο ενδεδειγμένες λύσεις και να θέσουμε τους στόχους, μεσοπρόθεσμους και μακροπρόθεσμους και να τους υλοποιήσουμε.
Όλα τα παραπάνω είναι θέματα που αγγίζουν τη λειτουργία των Μουσικών και Καλλιτεχνικών Σχολείων, και αν δεν λυθούν πιστεύουμε ότι θα οδηγηθούν σε μαρασμό. Όμως, παράλληλα με αυτά υπάρχουν τα μεγάλα προβλήματα όλης της παιδείας και το αίτημα της γενναίας αύξησης των δαπανών για αυτήν, η προάσπιση του δημόσιου χαρακτήρα της εκπαίδευσης και άλλα πολλά τα οποία όλοι οι Σύλλογοι τα διεκδικούμε μέσα από τις Ενώσεις, τις Ομοσπονδίες και την Ανωτάτη Συνομοσπονδία Γονέων Μαθητών Ελλάδος (ΑΣΓΜΕ).
ΚΥΡΙΕ ΥΠΟΡΓΕ
Tα Μουσικά και Καλλιτεχνικά Σχολεία υπάρχουν ακόμα, όχι γιατί τα θέλει η επίσημη Πολιτεία και το σύστημα που αυτή υπηρετεί, αλλά γιατί τα θέλουν οι γονείς και τα παιδιά και οι τοπικές κοινωνίες, που έχουν κατανοήσει πλέον το ρόλο που καλούνται να παίξουν στη νέα παγκοσμιοποιημένη διαμορφούμενη κατάσταση, για την διατήρηση της πολιτιστικής μας κληρονομιάς.
Τα Μουσικά Σχολεία ξεκίνησαν να λειτουργούν από Σεπτέμβριο του 1988 με την ίδρυση του 1ου Πειραματικού Μουσικού Γυμνασίου στην Παλλήνη της Αττικής. Η λειτουργία του στηρίχθηκε στο νόμο 1824 / 88 ως σχολείο γενικής αισθητικής καλλιέργειας με άξονα τη μουσική. Σύμφωνα με τον ιδρυτικό νόμο, σκοπός των Μουσικών Σχολείων (Γυμνασίων και Λυκείων) είναι η προετοιμασία και η κατάρτιση των νέων που επιθυμούν να ακολουθήσουν την επαγγελματική κατεύθυνση της μουσικής χωρίς να υστερούν σε γενική παιδεία, αν τελικά επιλέξουν άλλο τομέα επιστημονικής ή επαγγελματικής έκφρασης.
Το αναλυτικό πρόγραμμά τους περιλαμβάνει μαθήματα γενικής παιδείας, μαθήματα αισθητικής παιδείας, άσκηση στα εργαστήρια ειδικότητας, καθώς και απογευματινή μελέτη. Η διδασκαλία των μαθημάτων μουσικής και η άσκηση στα εργαστήρια μπορεί να είναι συλλογική ή και εξατομικευμένη.
Σήμερα υπάρχουν και λειτουργούν 43 Μουσικά Σχολεία σε όλη τη χώρα και η ίδρυσή τους αποτέλεσε σταθμό στη δημόσια εκπαίδευση και σημαντικό βήμα στην αναβάθμισή της. Σύμφωνα με το νόμο Σκοπός των Μουσικών Σχολείων είναι:
Η προετοιμασία και η κατάρτιση των νέων που επιθυμούν να ακολουθήσουν την επαγγελματική κατεύθυνση της μουσικής χωρίς να υστερούν στη γενική παιδεία.
Η ανάδειξη της πολιτιστικής μας κληρονομιάς και η σύνδεσή της με τη νέα γενιά.
Η ανάπτυξη της δημιουργικότητας και του ταλέντου των μαθητών μέσω της αισθητικής παιδείας και της συγκρότησης μουσικών συνόλων και τέλος
Η δημιουργία μιας γέφυρας επικοινωνίας ανάμεσα στους μαθητές και στο ευρύτερο κοινωνικό περίγυρο μέσω των καλλιτεχνικών δραστηριοτήτων του Σχολείου.
Στα χρόνια που λειτουργούν τα Σχολεία προέκυψαν πολλά θετικά, όπως:
ü Η δωρεάν μουσική εκπαίδευση σε όλους τους μαθητές, η οποία πριν από την ίδρυσή τους παρέχονταν αποκλειστικά από ιδιωτικά Ωδεία και ιδιωτικές σχολές, με εξαίρεση το Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης.
ü Υπάρχει η επαφή των νέων με την παραδοσιακή μουσική και ευαισθητοποίησή τους απέναντι στις καλές τέχνες.
ü Υπάρχει κλίμα καλλιτεχνικής δημιουργίας στα σχολεία και δίνεται η δυνατότητα να αναδειχθούν ταλέντα, τα οποία σε διαφορετική περίπτωση θα είχαν χαθεί και τέλος
ü Στα 27 χρόνια λειτουργίας τους τα Σχολεία αυτά κατάφεραν να έχουν σημαντική παρουσία στα πολιτιστικά δρώμενα της πόλης όπου βρίσκονται.
Ο φιλόδοξος και σημαντικός αυτός θεσμός δεν έτυχε δυστυχώς της ανάλογης προσοχής και φροντίδας από την Πολιτεία. Αντιμετωπίστηκε με ημίμετρα και με τη συνηθισμένη γραφειοκρατική αντίληψη, με αποτέλεσμα να υπάρχουν πολλά αδιέξοδα για τη λειτουργία τους και κάθε χρόνο να αυξάνονται.
ΚΥΡΙΕ ΥΠΟΥΡΓΕ,
Κλείνουμε την παρουσίαση των αιτημάτων μας ως εξής:
Ο αγώνας για Δωρεάν Δημόσια Παιδεία είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με τον αγώνα για μία άλλη κοινωνία. Για την κοινωνία που παράγει για να καλύψει πραγματικές ανάγκες. Για μια κοινωνία που βλέπει την Παιδεία ως δημόσιο αγαθό και όχι ως εμπόρευμα. Εκεί όπου η Τέχνη και ο Πολιτισμός είναι σε πρώτη προτεραιότητα και αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα της Δημόσιας Παιδείας.
Για το Δ.Σ.
Ο Πρόεδρος
Παπαδούλης Κωνσταντίνος
Ο Γραμματέας
Κουφαλάκος Παναγιώτης