Το ΔΣ στην τελευταία του συνεδρίαση πού πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα 16/2/2013, αποφάσισε να τοποθετηθεί η συνέλευση στον σκοπό ίδρυσης των Μουσικών και Καλλιτεχνικών σχολείων, την μέχρι τώρα πορεία τους, την σχέση τους με την κοινωνία καθώς και τον βαθμό εκπλήρωσης του σκοπού.
Καλούνται οι γονείς να ξεκαθαρίσουν το διεκδικητικό τους πλαίσιο στο νέο πολιτικό πεδίο πού έχει διαμορφωθεί τα τελευταία χρόνια, μέσα από τον κίνδυνο ολοκλήρωσης της ιδιωτικοποίησης της Παιδείας.
Σήμερα για τις ανάγκες τις κερδοφορίας, καταστρέφονται το έδαφος, το περιβάλλον, η αρχιτεκτονική, οι άνθρωποι , οι μνήμες, η εθνική συνείδηση, η ταυτότητα, ο πολιτισμός και η Δημοκρατία. Για τις ίδιες ανάγκες βιώνουμε μεγάλη πολιτισμική υποβάθμιση.
Η Δημόσια δωρεάν παιδεία μέσα και από το θεσμό των Μουσικών σχολείων δημιουργεί εστίες αντίστασης απέναντι σε όλη αυτή την παγκοσμιοποιημένη υποκουλτούρα. Η κοινωνία έχει ανάγκη από θεσμούς πού συμβάλλουν στην ανάκτηση της πολιτιστικής μας ταυτότητας, από θεσμούς πού δημιουργεί και στηρίζει.
Εμείς πού επιλέξαμε τα παιδιά να φοιτήσουν Μουσικά σχολεία και να πάρουν γενικές γνώσεις μέσα από αυτό είμαστε ιδιαίτερα ευτυχείς. Είμαστε υπερήφανοι πού τα παιδιά μας μαθαίνουν να σκέπτονται, να διασκεδάζουν με τις παραδόσεις και τη μουσική του τόπου μας.
Τα Μουσικά σχολεία ξεκίνησαν να λειτουργούν από το Σεπτέμβριο του 1988 με την ίδρυση του πρώτου πειραματικού Μουσικού Γυμνασίου στην Παλλήνη της Αττικής. Η λειτουργία του στηρίχθηκε στο νόμο 1824 / 88 και σύμφωνα μ’ αυτόν «…Σκοπός των μουσικών σχολείων της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης (γυμνασίων και λυκείων) είναι η προετοιμασία και η κατάρτιση των νέων που επιθυμούν να ακολουθήσουν την επαγγελματική κατεύθυνση της μουσικής χωρίς να υστερούν σε γενική παιδεία, αν τελικά επιλέξουν άλλο τομέα επιστημονικής η επαγγελματικής έκφρασης…».
Στο πρόγραμμα τους, περιλαμβάνονται μαθήματα γενικής παιδείας, μαθήματα αισθητικής αγωγής, μαθήματα οργάνων μουσικής στα οποία η άσκηση μπορεί να είναι συλλογική ή και εξατομικευμένη.
Σήμερα, μετά από 25 χρόνια λειτουργίας, υπάρχουν και λειτουργούν 42 Μουσικά Σχολεία σε όλη τη χώρα και η ίδρυσή τους αποτέλεσε σταθμό στη δημόσια εκπαίδευση και σημαντικό βήμα στην αναβάθμισή της. Αφού σύμφωνα με το νόμο σκοπός ύπαρξης αυτών είναι:
- Η προετοιμασία και η κατάρτιση των νέων που επιθυμούν να ακολουθήσουν την επαγγελματική κατεύθυνση της μουσικής χωρίς να υστερούν στη γενική παιδεία.
- Η ανάδειξη της πολιτιστικής μας κληρονομιάς και η σύνδεσή της με τη νέα γενιά.
- Η ανάπτυξη της δημιουργικότητας και του ταλέντου των μαθητών μέσω της αισθητικής παιδείας και της συγκρότησης μουσικών συνόλων και τέλος
- Η δημιουργία μιας γέφυρας επικοινωνίας ανάμεσα στους μαθητές και στο ευρύτερο κοινωνικό περίγυρο μέσω των καλλιτεχνικών δραστηριοτήτων του σχολείου.
Στα χρόνια που λειτουργούν τα σχολεία προέκυψαν αρκετά θετικά, όπως:
- Η δωρεάν μουσική εκπαίδευση σε όλους τους μαθητές, που μέχρι σήμερα δίνονταν αποκλειστικά από ιδιωτικά Ωδεία και ιδιωτικές σχολές, εκτός από το Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης.
- Υπάρχει η επαφή των νέων με την παραδοσιακή μουσική και ευαισθητοποίησή τους απέναντι στις καλές τέχνες.
- Υπάρχει κλίμα καλλιτεχνικής δημιουργίας στα σχολεία και δίνει τη δυνατότητα να αναδειχθούν ταλέντα που αλλιώς θα είχαν χαθεί και τέλος
- Στα 25 χρόνια λειτουργίας τους τα σχολεία αυτά κατάφεραν να έχουν σημαντική παρουσία στα πολιτιστικά δρώμενα της πόλης όπου βρίσκονται.
Τα Καλλιτεχνικά σχολεία
- · “Σκοπός των καλλιτεχνικών σχολείων δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης (γυμνάσια και λύκεια) είναι η προετοιμασία, η ενθάρρυνση και η στήριξη του ενδιαφέροντος των μαθητών για τις τέχνες, η καλλιέργεια και η εκπαίδευση των δεξιοτήτων και κλίσεων που διαθέτουν και η κατάρτιση των νέων που επιθυμούν να ακολουθήσων επαγγελματική κατεύθυνση στο χώρο του θεάτρου, του χορού και των εικαστικών τεχνών, χωρίς, παράλληλα, να υστερούν σε γενική παιδεία, εάν τελικά επιλέξουν άλλον τομέα επιστημονικής ή επαγγελματικής κατεύθυνσης.” (Ν. 3194/2003 ΦΕΚ 267 τ. Α΄)
- Από τον Ιανουάριο του 2003 λειτουργεί στο Γέρακα του δήμου Παλλήνης Αττικής το πρώτο σχολείο αυτού του τύπου που ιδρύθηκε στην Ελλάδα και από τότε είχαμε την λειτουργία το 2004 στο Ηράκλειο της Κρήτης του Καλλιτεχνικού Σχολείου Ηρακλείου και από το 2007 στην Θεσσαλονίκη στον Δήμο Αμπελοκήπων του Καλλιτεχνικού Σχολείου της συμπρωτεύουσας.
- · Τα σχολεία αυτά έχουν σκοπό τον εμπλουτισμό και τη διεύρυνση της παρεχόμενης γενικής παιδείας μέσα από την καλλιέργεια των δεξιοτήτων των μαθητών για τις τέχνες και την ενθάρρυνση και στήριξη του ενδιαφέροντός τους για αυτές. Στα σχολεία λειτουργούν οι εξής καλλιτεχνικές κατευθύνσεις: Εικαστικών Τεχνών, Θεάτρου – Κινηματογράφου, και Χορού.
- Τα καλλιτεχνικά σχολεία λοιπόν είναι σχολεία γενικής παιδείας και αυτό είναι κάτι που πρέπει κατ’ αρχήν να κρατήσουμε συμπληρώνοντας με τον προσανατολισμό για την ανάπτυξη των δεξιοτήτων των μαθητριών και μαθητών τους στα αντικείμενα της τέχνης για τα οποία τα παιδιά που επιλέχθηκαν διακρίνονται, στις συγκεκριμένες και προαναφερθείσες κατευθύνσεις αισθητικής αγωγής.
- Η ίδια η εκπαιδευτική διαδικασία και οι λειτουργικές τους αναγκαιότητες απαιτούν το ενιαίο της ύπαρξης τους στο επίπεδο της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης όπου υπάρχουν και λειτουργούν, είναι δηλαδή ενιαία σχολεία δευτεροβάθμιας, με εσωτερική διάκριση σε Γυμνάσια και Λύκεια, κάτω από ενιαίο λειτουργικό και διδακτικό σχεδιασμό.
- Αναγκαιότητα για την λειτουργική τους στήριξη που σημαίνει
- Α) Κτιριακή αποκατάσταση (κανένα καλλιτεχνικό σχολείο μέχρι σήμερα δεν στεγάζεται σε δικό του κτίριο, παρά σε δανεικά)
- Β) Ενίσχυση των υποδομών τους ώστε να υπάρχουν εργαστήρια, αίθουσες, εποπτικό υλικό, κλπ.)
- Γ) Αποκατάσταση των προγραμμάτων σπουδών και εντοπισμού ή παραγωγής βιβλιογραφίας για τα αντικείμενα των κατευθύνσεων
- Αποκατάσταση της εκπαιδευτικής λειτουργίας των καλλιτεχνικών σχολείων με την αναίρεση της συστηματικής καθυστέρησης πρόσληψης του διδακτικού προσωπικού του εκπαιδευτικού δυναμικού των ειδικοτήτων στα μαθήματα των κατευθύνσεων. Θα μπορούσε να λυθεί με την σύσταση κλάδου για τις ειδικότητες, και με αυξημένο κριτήριο, την διδακτική εμπειρία στα γνωστικά αντικείμενα, ακριβώς γιατί εκτιμούμε πως η συνεισφορά αυτού του διδακτικού δυναμικού, είναι σημαντική για την πορεία την εξέλιξη, την στήριξη και την συνέχεια του σημαντικού έργου που έχουν μέχρι τώρα παρουσιάσει αυτά τα σχολεία. Η ελάφρυνση της διδακτέας ύλης στο λύκειο να μην είναι σε βάρος των μαθημάτων των κατευθύνσεων.
Τα σχολεία αυτά όπως και τα μουσικά, συνιστούν επιθυμητό πρότυπο, φάρο και πυξίδα για την δημόσια εκπαίδευση. Υπάρχει η ανάγκη για ολοκληρωμένα σχολεία βασισμένα στα παιδαγωγικά, εκπαιδευτικά, μορφωτικά αποτελέσματα που έχουν να επιδείξουν αυτά τα σχολεία και όχι απλά μελλοντικά «μαθητοφυλακτήρια» διευρυμένου ωραρίου.
Μέχρι τότε, την γενίκευση δηλαδή της μουσικής καλλιτεχνικής εκπαίδευσης ενταγμένης στο όλον της εκπαιδευτικής διαδικασίας ώστε πλέον να μη χρειάζεται να την ξεχωρίζουμε, να την επαναλαμβάνουμε και να την υπογραμμίζουμε, τα σχολεία αυτά είναι αναγκαία και ικανά για να παραμένουν ως στόχος προσέγγισης του εκπαιδευτικού προτύπου.
Ταυτόχρονα και εκεί που είναι προφανές, οφείλονται οι αναγκαίες πιστοποιήσεις για τους αποφοίτους αυτών των σχολείων, μακριά από λογικές «ειδικών» πριμοδοτήσεων, αλλά στη βάση της αναγνωρισιμότητας, των ειδικών μορφωτικών εργαλείων, που έχουν διδαχτεί όσες και όσοι φοίτησαν σε αυτά τα σχολεία.
Οι φιλόδοξοι και σημαντικοί αυτόί θεσμοί δεν έτυχαν δυστυχώς της ανάλογης προσοχής και φροντίδας από την πολιτεία. Αντιμετωπίστηκαν με ημίμετρα και με τη συνηθισμένη γραφειοκρατική αντίληψη με αποτέλεσμα να υπάρχουν πολλά αδιέξοδα για τη λειτουργία τους και κάθε χρόνο να αυξάνονται..
Κάθε χρόνο στο ξεκίνημα της χρονιάς υπάρχουν πολύ μεγάλες ελλείψεις σε καθηγητές γενικής και κυρίως μουσικής και Καλλιτεχνικής παιδείας, που τις περισσότερες φορές καλύπτονται με πολύ μεγάλη καθυστέρηση.
Η αλλαγή κάθε χρόνου καθηγητή Μουσικής είναι ότι χειρότερο για το μαθητή αλλά και για τους καθηγητές αφού δεν μπορούν να κάνουν σοβαρή και συστηματική δουλειά και οδηγεί στην απομάκρυνση των μαθητών από τα Μουσικά Σχολεία με την ταυτόχρονη προώθησή τους στα κατά τόπους Ωδεία. Επίσης η επιλογή των καθηγητών αυτών δεν γίνεται μέσα από ένα σύστημα που θα έχει σαν κριτήρια τόσο τα τυπικά προσόντα (πτυχία, διπλώματα, διδακτορικά κ.λ.π), όσο και τα ουσιαστικά που έχει να κάνει με τη δεξιοτεχνία στο παίξιμο του οργάνου αλλά και στην παιδαγωγική τους εμπειρία και γνώση. Οι εργασιακές σχέσεις ωρομίσθιοι – αναπληρωτές δεν διαπαιδαγωγούν. Αντίθετα προετοιμάζουν τους νέους μας – αυριανούς πολίτες που θα μπουν στη μάχη της αγοράς εργασίας σε αποδοχή εξαθλιωμένων εργασιακών σχέσεων πείνας και πολιτών που θα ζουν μονίμως κάτω από τα όρια της φτώχιας με όλα τα συνεπακόλουθα.
Η πρόσληψη μονίμων καθηγητών μέσω διαγωνισμού και η κάλυψη όλων των κενών οργανικών θέσεων είναι στόχος και πρώτη προτεραιότητα για την Ένωση.
Η πολιτείαοφείλει να αξιοποιήσει το εκπαιδευτικό δυναμικό, ιδίως της παραδοσιακής μουσικής, το οποίο έχει προσφέρει σημαντικά στα Μουσικά Σχολεία, αλλά τώρα εκδιώκεται από αυτά καθώς – χωρίς δική του ευθύνη – στερείται κατάλληλων τίτλων σπουδών. Το Υπουργείο Παιδείας οφείλει να παράσχει παιδαγωγική και άλλη επιμόρφωση, που θα οδηγήσει στη χορήγηση κατάλληλων τίτλων σπουδών στους εκπαιδευτικούς αυτούς, «εμπειροτέχνες» και «ωδειακούς».
Η σημερινή ΓΣ έχει να εξετάσει, μεταξύ των άλλων, την ύπαρξη ωρολογίου προγράμματος και ενιαίων αναλυτικών προγραμμάτων σπουδών στα μουσικά και στα καλλιτεχνικα μαθήματα
Παρά του ότι φέτος διανύουμε το 25ο έτος από τη «γέννηση» των Μουσικών Σχολείων δεν έχουν γίνει μέχρι σήμερα αναλυτικά προγράμματα για όλα τα μουσικά μαθήματα, παρ’ όλες τις υποσχέσεις και δεν υπάρχουν τα απαραίτητα βιβλία, με αποτέλεσμα ο κάθε καθηγητής να δίνει δικό του βιβλίο ή σημειώσεις και ο επόμενος να τα καταργεί. Η δική μας προσπάθεια είναι επιτέλους να ολοκληρωθούν αυτά και να ισχύσουν από την επόμενη χρονιά αντίστοιχα βέβαια και για τα καλλιτεχνικά σχολεία να ολοκληρωθούν και να δοθούν αναλυτικά προγράμματα και βιβλία
Στο σημείο αυτό το ερώτημα, που μπαίνει σε εμάς αλλά και σε όλους τους εμπλεκόμενους φορείς, τι σχολεία θέλουμε. Ακούμε πολλές προτάσεις, σκέψεις απόψεις για το ωρολόγιο πρόγραμμα που πρέπει να καταρτιστεί και σύμφωνα με αυτό να λειτουργούν όλα τα σχολεία.
Εμείς, ως γονείς πολλές φορές προβληματιστήκαμε και προβληματιζόμαστε για το ωράριο που πρέπει να υπάρχει. Προβληματιζόμαστε στο γιατί πολλά σχολεία συρρικνώνονται στο Λύκειο. Για το λόγο αυτό ένα από τα θέματα της σημερινής Συνέλευσης αφορά το Ωρολόγιο και αναλυτικά προγράμματα στα Μουσικά-Καλλιτεχνικά σχολεια και θέλουμε να το συζητήσουμε, να πείσουμε ή να πεισθούμε και να καταλήξουμε στο καλύτερο δυνατό συμπέρασμα για τα σχολεία.
Εμείς ως γονείς ζητούμε το καλύτερο για τα παιδιά μας γι αυτό και εμπιστευτήκαμε τα Μουσικά και Καλλιτεχνικά Σχολεία για την εκπαίδευση των παιδιών μας. Επιλέξαμε αυτά τα σχολεία γνωρίζοντας το επιβαρημένο, σε σχέση με τα άλλα σχολεία, ωρολόγιο πρόγραμμα, γιατί τα παιδιά μας γυρίζουν χαρούμενα από αυτά, γιατί η μουσική και η τέχνη καλλιεργεί τις ψυχές των παιδιών.
Ως Πανελλήνια Ένωση Γονέων αλλά και ως γονείς που δραστηριοποιούμαστε στα σχολεία οραματιζόμαστε και διεκδικούμε ένα Δημόσιο Μουσικό-Καλλιτεχνικό Σχολείο, πού η γνώση θα ξεκινά και θα τελειώνει σε αυτό. Ένα σχολείο όπου δεν θα χρειάζεται επιπλέον φροντιστήριο για τα γενικά μαθήματα, ή επιπλέον ωδείο για την εκμάθηση μουσικού οργάνου και ούτε φροντιστήριο ξένων γλωσσών για να ολοκληρώσουν τις γνώσεις τους σ’ αυτές. Και επιπλέον διεκδικούμε, στη χώρα που γέννησε τη μουσική και με την τόσο μεγάλη και ζωντανή παράδοση, να διατηρηθεί και να διευρυνθεί η Μουσική Παιδεία, μέσα από τα Δημόσια Μουσικά Σχολεία.
Η επαναλειτουργία και η επανάληψη του θεσμού των ΠΡΟΚΑΡΤΑΤΙΚΩΝ ΜΑΘΗΜΑΤΩΝ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΣΤΑ ΔΗΜΟΤΙΚΑ θα δώσει τη δυνατότητα στους μαθητές, που το επιθυμούν, να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους στο Λύκειο και να έχουν τη δυνατότητα και το επίπεδο να αποκτήσουν πτυχίο, μέσα από ένα σύστημα εξετάσεων με αξιόπιστες και αδιάβλητες διαδικασίες.
Ένα άλλο θέμα προς συζήτηση είναι η σχέση των Μουσικών Σχολείων με την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση. Στην κατεύθυνση αυτή είναι απαραίτητο να γίνει ο εκσυγχρονισμός και εναρμονισμός όλων των προγραμμάτων των μουσικών –καλλιτεχνικών σπουδών, για τα Μουσικά-καλλιτεχνικά Σχολεία, Μουσικές και τις Πανεπιστημιακές σχολές.
Να υπάρξει επιτέλους η διαβάθμιση των μουσικών-καλλιτεχνικών σπουδών στην Ελλάδα από την Πρωτοβάθμια έως και την Τριτοβάθμια εκπαίδευση. Περιμένουμε να ακούσουμε σκέψεις και απόψεις από τους φίλους εκπροσώπους των σχολών της Τριτοβάθμιας εκπαίδευσης πως βλέπουν τη σχέση και τη σύνδεση των σχολών αυτών με τα Σχολεία.
Τέλος ένα πολύ σοβαρό θέμα είναι και η σύνδεση των Μουσικών-Καλλιτεχνικών Σχολείων με την κοινωνία. Εμείς ως γονείς διεκδικούμε ένα σχολείο ζωντανό κύτταρο, συνδεδεμένο με όλη την υπόλοιπη κοινωνία. Πολλά σχολεία με πρωτοβουλίες καθηγητών, μαθητών και γονέων διοργανώνουν εκδηλώσεις που προσπαθούν να φέρουν το σχολείο κοντά στην κοινωνία και την κοινωνία μέσα στο σχολείο.
Απόφαση της συνέλευσης είναι να γίνονται περιφερειακές μουσικές- καλλιτεχνικές διαμαρτυρίες ώστε να κάνουμε γνωστα τα προβλήματα μας και να αποκτούμε συμμάχους
Στο σημείο αυτό επιτρέψτε μας να σκιαγραφήσουμε την κοινωνία του σήμερα και τον σπουδαίο ρόλο πού μπορεί να παίξει η Δημόσια παιδεία , μέσα από τα Μουσικά -καλλιτεχνικά Σχολεία
Εδώ και δύο χρόνια ο λαός μας, στενάζει από την επιβολή της βάρβαρης αντιλαϊκής πολιτικής των μνημονίων, που από κοινού προωθούν η Ελληνική Κυβέρνηση η τρόϊκα, το ΔΝΤ και η ΕΕ, πολιτική που στο όνομα της σωτηρίας μας, μας επιστρέφει σε κοινωνικές συνθήκες μεσαιωνικής βαρβαρότητας, που εξαθλιώνει οικογένειες εξανεμίζει εισοδήματα με χαράτσια και φορολογικές επιδρομές, εξακοντίζει στα ύψη την ανεργία, διογκώνει την ανέχεια και την απόγνωση, ωθεί τη νέα γενιά στην μετανάστευση, στοιχίζει τους ανθρώπους σε ουρές των συσσιτίων και των απορριμμάτων, διαλύει τις εργασιακές σχέσεις, το ελάχιστο επίπεδο προστασίας εισοδημάτων από τις συλλογικές συμβάσεις, ενώ το σύνολο του πλούτου της χώρας υποθηκεύεται και παραδίνεται με όρους ξεπουλήματος στην εγχώρια και ξένη ολιγαρχία.
Η εκπαίδευση και η υγεία αποτελούν θύματα αυτής της πολιτικής. Σχολεία κλείνουν ή συγχωνεύονται, τα βιβλία εξαφανίζονται, μαθητές λιποθυμούν από υποσιτισμό, εκπαιδευτικοί και μαθητές που αγωνίζονται και υψώνουν ανάστημα αντίστασης και αξιοπρέπειας διώκονται
Σε μια τέτοια κοινωνία η σχέση των σχολείων είναι σχέση με την κοινωνία πού αγωνίζεται
Η παρουσία μας με μουσικά σύνολα καλλιτεχνικά δρώμενα στις απεργιακές συγκεντρώσεις, στα μπλόκα των αγροτών η ενεργή δηλ συμμετοχή των σχολείων μας στους αγώνες των εργαζομένων αλλά και ανέργων θα φέρει την σύνδεση με την κοινωνία που τόσο απαραίτητη είναι.
Μέσα από την Μουσική και τις τέχνες.
Να μεταδώσουμε το μήνυμα πως ο λαός μας βαδίζοντας στον δύσκολο δρόμο του αγώνα για την επιβίωση και την κοινωνική προκοπή, πήρε ανάσα από την τέχνη την μουσική και τον πολιτισμό, βρήκε αποκούμπι σε μια μουσική που έφερε στα αυτιά και τα χείλη του και μεγαλούργησε σε όλες τις μορφές της τέχνης.
Το Προεδρείο της Γενικής συνέλευσης